17e dag, dinsdag 11 oktober

Een spannende dag, zullen we er in slagen om het rapport over de investering in de italiaanse ijssalon klaar krijgen?

Het begint met mijn routine, oefeningen, zwemmen, douchen en achter de computer.
Om kwart over zeven ga ik verder met het rapport waar ik gisteren gebleven ben. Het gaat vlot en ik werk zodanig geconcentreerd door, dat ik geen tijd meer heb voor de ochtend check op de reacties op mijn dagrapport van gisteren.

Ineens is het negen uur en moet ik afsluiten omdat Jahn vermoedelijk aan de receptie op me zit te wachten.
Dat blijkt inderdaad zo te zijn en we wandelen samen naar Mamre. Hij klaagt over slecht slapen en last van zijn maag. Ik zeg dat hij niet moet zeuren en gewoon wat moet eten of drinken zodadelijk.

In Mamre het gebruikelijke ritueel, water, capucino, sandwich. Jahn neemt een pakje chocomel. Het werkt, een uurtje later is hij helemaal de oude. Te weinig suiker zegt hij.

Ik geef hem de teksten die ik heb gemaakt in het engels op een stickje zodat ze kunnen worden geprint en hij kan starten met vertalen. Dat gaat voortvarend. Ondertussen werk ik het rekenwerk uit. Het blijkt dat ik het grovere over de duim werk op basis van de extra informatie die we inmiddels hebben gekregen, kan verfijnen en tot drie goed uitgewerkte exploitatie scenario's.

De brutowinst blijkt wat hoger te kunnen en de operationele kosten eveneens. Het levert een veilig begroot resultaat op dat perspectief biedt. De toelichting in de tekst van het rapport is duidelijk. We werken stug verder. Jahn heeft na de middag zijn vertaalwerk klaar.

We gaan lunchen. Ik eet voor het eerst een grote kom magere gevulde kippensoep met veel verse koriander, waarin lompe stukken kip zitten die je nog af moet kluiven, gecombineerd met een soort wortel die op aardappel lijkt. Ik eet er een rauwkostsalade bij. Ik leg uit dat met dezelfde moeite de soep veel aantrekkelijker gemaakt kan worden en dat je dan dus niet met handen en voeten hoeft te eten. Na de lunch gaan we samen de cijfers in een excelsheet prutsen. Jahn is handig met excel, ik niet. Toch blijkt dat meer tijd te kosten dan verwacht.

Ondertussen komt Omar weer binnen met een mooie boodschap. Hij heeft eindelijk de vinger gekregen achter het leegstaande verkooppunt in Santiago waarover ik de eerste week al heb geschreven. We kunnen erheen om met de verhuurder te praten en het van binnen te bekijken. Mijn schatting van de omvang blijkt vrij nauwkeurig te kloppen. De vermoedelijke huurprijs is zelfs lager dan verwacht. Ook ben ik van mening dat de investeringen eigenlijk alleen wat reparatie, schilder en schoonmaak werk omvatten en natuurlijk de investering in een behoorlijke softijsmachine die vier smaken kan produceren. Er staan namelijk al twee grote, goede koelingen en een professionele diepvries. Ruimte voor productie van ambachtelijk ijs is er niet. Het toilet en het keukentje zien er goed uit. Je kunt eigenlijk vrij snel starten. Omdat er meer kapers op de kust zijn adviseer ik Omar zo snel als mogelijk een huurcontract te tekenen, en vervolgens zijn eigen plan te trekken. Ik maak filmpjes van interieur en exterieur zodat hij precies kan zien wat er nodig is.

Ik vergeet helemaal te vertellen dat ik tussendoor ook nog mijn gesprek met Luis Munoz de architect heb gehad. Hij geeft degelijke informatie op basis van de budgetten voor een groot villa/woningen complex dat hij ontwikkelt voor een eigenaar. Zijn zoon (civiel ingenieur) en dochter (architect) zitten bij hem in zaak. Zij hebben het project (een soort exclusieve compound) dat dicht tegen het centrum van Santiago aanligt mee ontwikkeld. Ik maak kennis met de kantoormedewerkers. Ik heb de dochter en haar man en dochtertje vorige week al ontmoet tijdens het rotary housedinner. Luis laat me trots de tekeningen van het plan en de computeranimaties van de drie types huizen zien. Het zijn prachtige villa's van 1,5 ton tot 2,2, ton (278 m2 woonoppervlak voor een totaal verkoopprijs) op stukken grond van tenminste 600 m2. Er is een bewaakte toegangspoort alsof je een chinese tuin ingaat. Ook zijn er mooie centrale voorzieningen waaronder een zwembad midden in het complex. Hij wil zich behalve op de lokale markt ook richten op pensionados uit andere landen zoals ik, zie je hem denken. Het lijkt inderdaad aantrekkelijk. Je kunt in Panama leven van minder dan de helft van wat je in Nederland nodig zou hebben. Ik leg uit dat ik eerst Heidi zal moeten overtuigen voordat er zoiets aan de orde is. We wisselen de e-mail adressen, zodat hij mij de brochure kan sturen zodra deze klaar is.

Aan het einde van de middag na flink doorwerken zijn Jahn en ik tegen zessen klaar met het rapport en kan het geprint worden. Een exemplaar voor Omar zodat hij het vanavond kan lezen en een voor mijzelf. Ik vraag of Jahn er geen wil om aan zijn moeder te laten zien. Hij mag trots zijn op zijn werk. Hij wil weg want het is mooi hardloopweer. Dat is wat hij vier keer per week doet. Morgen zegt hij glunderend dat hij een kpie maakt.

In het hotel terug, zwemmen en dit verslag maken. Zo direct voorlopig de laatste rotary bijeenkomst hier. Ik ga het Veendam vaantje overhandigen.
Tot morgen.