aankomst in Santiago de Veraguas

Zondag 25 sept. Santago de Veraguas.

De hemelsluizen staan open als ik om een uur of drie in het piramidehotel wordt afgeleverd, door de opdrachtgever de heer Omar zijn zoon en de tolk Jahn, een wonderlijke naam voor een Panamees, denk ik maar zo. Na een lange reis op vrijdag 23 sept.van Veendam naar Landsmeer. De volgende dag vroeg in morgen naar Schiphol en vervolgens met Iberia naar Madrid. Daar een paar uur pauze in de vip lounge op het splinternieuwe Barajas met het prachtige dak van Rolf. Dan weer met Iberia naar Panama city. Zo'n businessclass vlucht is gelukkig voorzien van alle gemakken en voortreffelijk eten en drinken, door professionals geserveerd. Op de luchthaven van Panama keurig opgewacht door PUM vertegenwoordiger Santiago Trigaldos, hij verving Ricardo Wong die iets anders had. Beter had Wong het waarschijnlijk niet gekund. Door Tiago, dat 'san' mag er nog wel af zolang hij nog onder ons is, afgeleverd bij het Tower suites hotel midden in een bruisende stad met de looks van een noordamerikaanse grootstad. Plakkerig en moe ga ik onmiddellijk naar mijn kamer op de achtste verdieping. Airco (met veel herrie) aan en even alles uit en onder de douche. Het wlan werkt wel maar met een zwak signaal. Ik zet mijn horloge 7 uur terug. Het is nu half acht 's avonds. Vroeg naar bed, eten hoeft niet dat heb ik in het vliegtuig genoeg gehad. Om een uur of een wordt ik wakker. Uitgeslapen, de nieuwe Eco dan maar. Het werkt en na een uur slaap ik weer. Volgende morgen even voor zes uur wakker. Douchen opruimen en het netwerk heeft een beter signaal. Ontbijt is prima in orde, en ik heb genoeg tijd om naar de kerk te gaan. Nuestra Signora del Carmen, een bekende naam, voor een oude katholiek. Ze draaien daar gewoon nog zes missen op de zondagmorgen. Vanaf zes uur kun je ieder uur terecht. Kom daar bij ons nog eens om! Tiago pikt me weer op tijd op om naar het lokale vliegveld te gaan. Het contact is prima. Ik hoor van alles over zijn ernstig zieke vrouw en hij weet me te overtuigen dat ik over drie weken met hem een tocht door het regenwoud moet maken. Hij regelt dat verder. Ik laat me verrassen. De vlucht met een kleine tweemotorige turboprop is heel hobbelig. Niet leuk. We landen overigens na ruim een uur veilig in David. Daar staat Yube Mitre de volgende PUM man met de opdrachtgever een enorm dike zoon en tolk Jahn. Vervolgens via de panamerikana naar Santiago een hobbelige rit van meer dan 2,5 uur. Onderweg een paar flinke buien. In Santiago breekt echt een noodweer los. Geen hand voor de ogen te zien. We rijden enkele keren door diepe plassen en veroorzaken een regelrechte boeggolf. tot zover voor vandaag.